Ξένια Μαρλίτση - Ζωγράφος - Καλλιτέχνες Σκοπέλου
ξεκίνησα να ζωγραφίζω.....
Συνειδητά γύρω στα 12-13... εννοώ ότι θυμάμαι να παραγγέλνω από τον Βόλο υλικά ζωγραφικής και γενικά να "οργανώνω" την ζωγραφική μου... να σκεφτώ δηλαδή σοβαρότερα το θέμα αλλά και το ψάξιμο τρόπων για να βγει ένα ωραιότερο αποτέλεσμα.
το ταλέντο στη ζωγραφική......
Όποια και αν είναι η απάντηση (νομίζω όλοι θα συμφωνούσαμε κάπου στη "μέση"), αυτό που θα κρίνει την μετέπειτα πορεία είναι η επιθυμία και η επιμονή πάνω στο αντικείμενο. Προσωπικά απαντώντας, θα έλεγα ότι ήταν μια -μάλλον- αναπάντεχη, δική μου κλίση.
επηρεάστηκα απο ...........
Εδώ θα απαντήσω πλάγια, αναφέρωντας και μνημονεύοντας ορισμένα πρόσωπα της Σκοπέλου: Την Γαλλίδα σύζυγο του γνωστού μουσικού Νίκου Σύρου, Κορίνα και τα μαθήματα ζωγραφικής στον Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Σκοπέλου (σημαντικό να σημειώσω, ότι τουλάχιστον τότε, δεν υπήρχε μάθημα εικαστικών σε οποιαδήποτε σχολική βαθμίδα στην Σκόπελο)... την κα Έλενα Λάμπρου (Αρμολόι) και την ζωγραφική πάνω στα κεραμικά... τις συζητήσεις και την επαφή με τους Ηλία Προκοπίου... την γενικά μεγάλη επιρροή από τον φιλοσκοπελίτη Brana Sumana (που μου έφερνε βιβλία με εικόνες ζωγραφικής από το εξωτερικό).
η έμπνευση στη Σκόπελο..........
Τοπία της Σκοπέλου εκ του φυσικού (η Παναγίτσα του Πύργου, αγαπημένο θέμα) καθώς και -έπειτα από προτροπή του Sumana, εικόνες της "φαντασίας".
σπουδές......
Επί της ουσίας η σοβαρή σπουδή ξεκίνησε το 2004 στην Αθήνα, στο εργαστήριο της Βίλη Κανελλοπούλου (δεν υφίσταται πλέον) και έπειτα βέβαια με την εισαγωγή στην ΑΣΚΤ, το 2005. Τα χρόνια που μεσολάβησαν από την ολοκλήρωση της μέσης εκπαίδευσης στην Σκόπελο (1999) και την εγκατάσταση στην πρωτεύουσα, είχα ορισμένες αναποφάσιστες και ως εκ τούτου αποσπασματικές και ανολοκλήρωτες απόπειρες προσέγγισης της ζωγραφικής, στον Βόλο.
εκθέσεις.............
Εδώ θα αναφερθώ στην κυριότερη έκθεση μου, με τίτλο "Ο Σκόπελος της Μνήμης" που παρουσιάσθηκε το 2012 στην Αθήνα και το 2015 στην Σκόπελο, στο παλιό Ελαιοτριβείο. Τα έργα της έκθεσης, πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της πτυχιακής μου στην Καλών Τεχνών και βεβαίως είναι εμπνευσμένα από την προσωπική οικογενειακή μου ιστορία.
η ζωγραφική είναι.........
Θα απαντήσω με το "μυαλό" που έχω τώρα... είναι και χόμπυ και έκφραση και τρόπος σκέψης, ύπαρξης και ταυτότητας... κυρίως όμως δεν είναι κάτι που ανήκει ή και απευθύνεται σε κάποιους "εκλεκτούς"... όπως γενικά πιστεύω ότι ισχύει για όλα τα πεδία της ανθρώπινης τέχνης και επιστήμης...
ζωγραφίζω.......
Θα απαντήσω πάλι σε παρόντα χρόνο... αυτό που με ενδιαφέρει στην παρούσα φάση είναι η "αντιγραφή" κλασσικών ζωγραφικών έργων, συνεπώς το ζητούμενο δεν είναι τόσο η "προσωπική έκφραση" όσο η προσέγγιση, η μελέτη, η αναπαραγωγή αυτών των έργων.
αγαπημένα έργα.....
Παιδικές ζωγραφιές που έκανα στο νηπιαγωγείο...βεβαίως λόγω της συγκίνησης...
στα έργα μου επιθυμώ να προβάλλω...........
Ιδανικά: Χαρά, Αγάπη, Αισιοδοξία, Δύναμη... αλλά επειδή αυτό το κρίνω ως αδύνατο, συμβιβάζομαι με μια επίσης εξαιρετικά δύσκολη φιλοδοξία: ένα φωτεινό συναίσθημα που -για λίγες έστω στιγμές- θα επηρεάσει θετικά τον θεατή...
το όνειρό μου είναι..............
Να φθάσω στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου και να καταφέρω καλύτερα να επικοινωνήσω, κυκλοφορήσω το έργο μου.
το παρόν..........
Πριν ένα χρόνο ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές πάνω στην Θεωρία και στην Ιστορία της Τέχνης (αυτή την φορά στον θεωρητικό τομέα της ΑΣΚΤ)... και γενικά τα τελευταία χρόνια είχα αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στο επιστημονικό αυτό πεδίο. Πλέον, προσπαθώ να συνδιάσω και τις δύο αυτές ταυτότητες, μαζί βέβαια με την κυρίως βιοποριστική μου εργασία που είναι η εκπαίδευση.
αγαπημένη μελωδία...........
Μια μουσική θα αναφέρω... αυτή που ακούγεται με παραδοσιακά όργανα στους γάμους της Σκοπέλου...
Συνέντευξη της Ξένιας Μαρλίτση στην Σπυριδούλα Μπετσάνη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου