Τα Νέα της Εποχής - Μια τραγωδία εις την θάλασσα - Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ 1929

 

Η εφημερίδα "Σκριπ" από το 1893 έως το 1895 ήταν σατιρική. Και μέχρι το 1929 ήταν
καθημερινή πολιτική.

ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ

ΤΡΕΙΣ ΚΗΔΕΙΕΣ ΑΝΕΥ ΝΕΚΡΩΝ

ΜΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

   Σκόπελος Μάρτιος. Σήμερα έγινε στο ωραίο αυτό νησί, στο οποίο βρίσκομαι μια παράξενη κηδεία. Ή μάλλον τρεις κηδείες, κηδείες χωρίς να υπάρχουν τα λείψανα, χωρίς νεκρούς. Κηδεύτηκαν τρεις θαλασσινοί, τρία παλικάρια, τα οποία κατά την θεομηνία των τελευταίων ημερών ετάφησαν εις τα νερά του Θερμαϊκού ή του Αιγαίου.

  Όπως μου αφηγήθηκαν οι κάτοικοι απο αμνημονεύτων ετών, οι ναυαγούντες και πνιγμένοι ναυτικοί της κηδεύονται σαν να πέθαναν στο νησί τους και σαν να υπάρχει εδώ ο νεκρός.

Το τραγικό ναυάγιο

   Ας δούμε όμως ποιοί ήταν εκείνοι που ενώ ετάφησαν στην τρικυμισμένη θάλασσα, κηδεύτηκαν στο νησί τους σήμερα. Την 19η Φεβρουαρίου ανεχώρησε απο την Θεσσαλονίκη, μικρό, βενζινοκίνητο πλοιάριο του Ευαγγέλου Σάμψων κατευθυνόμενο στην Σκόπελο με φορτίο διαφόρων εμπορευμάτων. Στο πλοιάριο επέβαιναν τρία άτομα: ο πλοίαρχος Ευάγγελος Σάμψων, 25 ετών, έγγαμος, πραγματικό παιδί της θάλασσας αφού είχε γεννηθεί εν τω μέσω του Ατλαντικού Ωκεανού, όταν ο πατέρας του με την έγκυο μητέρα του, επέστρεφε απο την Αμερική στην Σκόπελο.

  Ο Αποστόλης Γεωργίου, καταγόμενος απο την Κασσάνδρα αλλά απο την μικρή του ηλικία εγκαταστάθηκε στην Σκόπελο σε συγγενή του. Ήταν τριάντα ετών και έγγαμος και προσλήφθηκε κατά το τελευταίο ταξίδι απο τον Σάμψων ως ναύκληρος.

Κασσάνδρα Χαλκιδικής

   Και τέλος ο Γιάννης  Βλαχοσταμάτης, ο οποίος ήταν μόλις 19 ετών και ταξίδευε επίσης για πρώτη φορά με το μοιραίο πλοίο. Το πλοίο την επομένη έπρεπε να φθάσει στην Σκόπελο αλλά δεν έφτασε ούτε την επομένη ούτε την μεθεπομένη. Μετά απο 10 μέρες δηλαδή προχθές σε κάποια ακρογιαλιά έφθασαν τα συντρίμμια του.

   Όπως αφηγείται το πλήρωμα ενός άλλου πλοίου, την βραδιά της αναχώρησης απο την Θεσσαλονίκη όπου ευρίσκονταν στην γραμμή Κασσάνδρα – Σκόπελο. Φαίνεται ότι τα κύματα θα κατέκλυσαν το πλοιάριο και ως εκ τούτο θα έσβησε η βενζινομηχανή του. Το τι ακριβώς συνέβη βέβαια δεν το γνωρίζει. Το πέλαγος κρύβει το μυστικό αυτό. Το γεγονός είναι ότι η λεβεντοπνίχτρα θάλασσα δέχθηκε στην αγκάλη της και τους τρεις αυτούς γενναίους ναυτίλους.

Κηδείες χωρίς νεκρούς

  Και η κηδεία των τριών αυτών αντρών έγινε σήμερα. Πραγματική κηδεία χωρίς νεκρούς, χωρίς λείψανα. Ολόκληρη η Σκόπελος παρ’ όλο το χιόνι που έπεσε παρακολούθησαν όλες τις κηδείες των άτυχων παιδιών της που χάθηκαν εις τα βάθη της θάλασσας.

  Παρακολούθησα μια απο τις σημερινές κηδείες. Τελέσθηκε ολόκληρη η ακολουθία και η πομπή σαν να υπήρχε νεκρός. Οι Ιερείς με τα εξαπτέρυγα μετέβησαν στην οικία ενός εκ των πνιγμένων μαζί με πολλούς άλλους ακόλουθους. Στο αντίκρυσμα των ιερέων οι οικείοι ξέσπασαν σε ολοφυρμούς.

Άποψη Σκοπέλου 1930

  Στο μέσο της σάλας είναι τοποθετημένο ένα τετράγωνο, μαύρο σανίδωμα αντί για φέρετρο. Επ’ αυτού δε και σε καθαρό σεντόνι είναι τα κόλλυβα και δίπλα είναι η φωτογραφία του μακαρίτη.

  Οι ιερείς ψάλουν τα κεκανονισμένα νεκρώσιμα και έπειτα το φέρετρο βασταζόμενο απο οικείους ή φίλους του νεκρού μεταφέρεται στην εκκλησία ενώ οι ψάλτες ψάλουν τα νεκρώσιμα και ο λαός ακολουθεί σαν να πρόκειται περί πραγματικής κηδείας. Στην εκκλησία ψάλλεται πάλι ολόκληρη η νεκρώσιμος και στο τέλος μοιράζονται τα κόλλυβα. Τα ίδια επαναλήφθηκαν σήμερα και για τους τρεις πνιγμένους.

Ο κόσμος είναι πολύ συγκινημένος για το μεγάλο δυστύχημα που εβύθησε στο πένθος και την ορφάνια τρεις οικογένειες.

17/03/1929

Επιμέλεια - Έρευνα: Σπυριδούλα Μπετσάνη

Αρχείο: πατρός Κωνσταντίνου Καλλιανού

Φωτογραφίες : google