ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΣΚΟΠΕΛΟ ΤΟ 1937.......Όμορφες Πληροφορίες για το νησί με ιδιαίτερη αναφορά στον Ρόδιο.

 

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ <<Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ>>

Φύλλο: Παρασκευής 6 Αυγούστου

Σελίδα 2,3

ΣΤΗ ΣΚΟΠΕΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΜΟΥΣΩΝ ΒΟΛΟΥ

Κυριακή 1η Αυγούστου 1937

Αφήνουμε τώρα αριστερά την μαγευτική Σκιάθο και ξεμακρένουμε για την Σκόπελο. Προχωρούμε, δεξιά μας ξεχωρίζει η Αλόννησος καταπράσινη, που τα σπίτια της μοιάζουν σαν κρεμασμένα πάνω σ' ένα ψήλωμα. Αριστερά μας έχουμε την πευκοφυτεμμένη Σκόπελο. Προχωρώντας με κάποια ανυπομονησία αντυκρίσαμε στο απέναντι απ' τη Σκόπελο νησάκι το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου ένα γραφικότατον ευλαβικόν προσκύνημα και σε λίγο διακρίνομε την Σκόπελο.

Είναι μια εικόνα παραμυθένια. Μια ζωγραφιά φαντασμαγορική. Βλεποντάς στην στο αχτινοβόλημα του ήλιου θαμπώνεσαι. Θαρρείς πως ονειρεύεσαι και όμως ξυπνώντας μένει στο βλεμμα στη ψυχή η μαγευτική μορφή της. Τα κάτασπρα σπιτάκια με τις άσπρες σταυρωτές γραμμές στις στέγες τους κτισμένα το ένα πάνω στ' άλλο μοιάζουν σαν ένα. Συνέχεια, που ένας φροντίζει γι' αυτά για την καθαρή εμφάνισή του, για τη διατήρηση και για την ομορφιά του.

Μπαίνουμε στο ωραίο λιμάνι, που γίνεται τώρα, που θα στοιχίσει μεν οκτώ εκατομμύρια αλλά θα δώσει νέα ζωή στη μαγευτική νήσο με την πλούσια γη της. Δεξιά διακρίνεται η “Παναγία στον Βράχο”, ένα ωραίο εκκλησάκι. Κάτω απ' αυτή στον τοίχο έχει γραφτεί με τεράστια γράμματα το “Καλώς ωρίσατε”. Ο κόσμος είναι μαζεμένος στην προκυμαία και μας υποδέχεται με εγκαρδιότητα. Αποβιβαζόμαστε απ' όλον τον κόσμο ακούγεται το “Καλώς ωρίσατε”. Ο Πρόεδρος της κοιότητος Ι. Δουλίδης μας υποδέχεται όλος χαρά.

Προχωρούμε τώρα ανάμεσα απο στενοσόκκακο, κατακάθαρα “καλντιρίμια” ανάμεσα απ' τα λαμπερά σπίτια και φθάνουμε στην Παναγία Φανερωμένη. Είναι μια εκκλησία απο τις 40 έως τις 50 του νησιού, κάτασπρη απ' έξω και μέσα καταστολισμένη με εικόνες ζωντανές, παραστατικές, που αποτελούν ένα συγκινητικό περιβάλλον των βυζαντινών εκκλησιών. Θυμίζουν χρόνια περασμένα.

Η χορωδία έψαλλε Δοξολογία αφού εματαιώθη η δευτέρα λειτουργία λόγω της αργοπορίας. Η χορωδία εξετέλεσε θαυμάσια τα διάφορα τροπάρια. Μίλησε βαθειά στην καρδιά των Σκοπελιτών, τους μάγεψε, τους συγκίνησε, τους χάρισε μια ώρα ψυχικής επικοινωνίας με τα επ' ουράνια. Η μεγαλοπρεπής γλυκειά μουσική με τη θαυμαστή εκτέλεσή τους μετέβαλλε τον τρόπο της ζωής των. Έγιναν άλλοι άνθρωποι.

Τελείωσε η Δοξολογία, οι εκδρομείς κατέβηκαν στην παραλία. Άλλοι πήραν το μπάνιο τους στα κατακάθαρα νερά της παραλίας άλλοι κατέκλυσαν τα διάφορα εστιατόρια και μαγειρία για να φάνε (δυστυχώς όμως δεν ευχαριστήθηκαν φαγητό ή καλλίτερα έμειναν νηστικοί όσοι δεν είχαν κάνει προμήθεια απο τον Βόλο γιατί έλειπε η σχετική προετοιμασία στο χωριό. Γιατί άραγε;)

Κάτω απ' τα θεώρατα πλατάνια είναι απόλαυσις. Όλοι τους νιώθουν την σωματική και την ψυχική ανάπαυση στο δροσερό φύσημα ανάμεσα στο μαγευτικό περιβάλλον. Όλοι τους μακαρίζουν την στιγμή που αποφάσισαν να έρθουν στην Σκόπελο. Αξίζει τα θερμότερα συγχαρητήρια η Ένωσις Φιλόμουσων Βόλου, που ανέλαβε τόσες υποχρεώσεις για να χαρίσει μια μέρα χαράς σε διακόσιους και πλέον ανθρώπους. Τέτοια σωματεία που κατορθώνουν να αποσπασουν απ΄την καθημερινή ρουτίνα λίγους ανθρώπους και να τους χαρίσουν έστω ένα 24ωρο τη χαρά της ζωής, είναι άξια κάθε επαίνου και κάθε υποστηρίξεως.

Κατά τις εξ το απόγευμα μαζεύτηκαν όλοι στην πλατεία της παραλίας. Όλοι τους κρατούσαν κάτι απο τα καλλιτεχνήματα απο πηλό του λαμπρού καλλιτέχνου στο είδος του κ. Ρόδιου. Ωραία κανατάκια, αμφορείς, πιστολάκια, θυμίζουν αραβουργήματα. Εκεί έγινε χορός ενώ η Μαντολινάτα έπαιζε και η χορωδία τραγουδούσε με μεγάλη επιτυχία. Ο χορός εγκαινιάσθηκε με τον συρτό, τον οποίον έσυρε ο αναπληρών τον Πρόεδρο της Ενώσεως Ι. Στρατηγός, τον δευτέρωσε ο άφθαστος σε ευκινησία και σχήματα Νίκος Τσαμπάλης και συνεχίστηκε επι 20 λεπτά ενώ ο κύκλος μεγάλωνε όλοενα. Πάνω απο εκατό ήταν πιασμένοι στον κύκλο γύρω απ' τα πλατάνια και χόρευαν με κέφι. Ήταν θέαμα μαγευτικό. Χορεύτηκαν κατόπι ευρωπαϊκοί χοροί. Η χορωδία τραγούδησε τα δημώδη το “Γεφύρι της Άρτας” και το “Δήμος Λάζος”, τσάμικο με μεγάλη επιτυχία, ιδίως το τσάμικο. Επηκολούθησε συνέχεια του χορού και στο τέλος κατά τις 9 1/2 η χορωδία τραγούδησε το “Εκεί”. Στον χορό παρευρέθησαν και εδιεκρίθησαν Απ' τη Σκόπελο αι δίδες Λούλα και Αλεξάνδρα Γεωργαρά, Nίκη Χαντζάκου, Κατίνα Γεωργιάδου, Πιπίτσα Μπλατσούκα, Λέλα και Μαρία Γεωργακοπούλου κ.α.

Οι κ.κ. Ιωάννης Δουλίδης πρόεδρος της κοινότητος, Ιωάννης Παπαδάκης μηχανικός, Γεώργιος Ραμαντάνης, Τοτός Νικολαϊδης, Αλέκος Ρέκκας, Βασίλειος Τόντης, καλλιτέχνις, Ιωάννης Κοσμάς, Απ. Και Ιωαν. Λεμονής κ.α. Απ' το Βόλο ............Για την επιτυχία του χορού αξίζουν συγχαρητήρια στη χορωδία μανδολινάτα και ιδίως στον ακούραστο μαέστρο κ.Μιχαήλ Ποτούμνη, που κάθε τόσο μας αποκαλύπτει το ταλέντο του και την πολύμορφη μουσική του κατάρτιση.

Αφού τελείωσε ο χορός ακούγεται το προσκλητήριο σφύριγμα του βαποργιού. Όλοι σε ένα τέταρτο είναι μέσα, το βαποράκι ξεκινά. Στην προκυμαία πάλι το ίδιο πλήθος μας αποχαιρετά και του ανταποδίδουμε. Το βαποράκι βγαίνει απο το λιμανάκι, τα φώτα του χωριού σβήνουν συνθηματικά τρεις φορές σαν επίσημο αποχαιρέτισμα. Το βαποράκι ανταποδίδει σφυρίζοντας και πέρνουμε πάλι τον ίδιο δρόμο για το Βόλο. Ο δροσερός αέρας μας χαιδεύει πάλι ενω προχωράμε σιγά σιγά. Βλέπουμε πάλι την Αλόννησο, την Σκιάθο φωτισμένη, βγαίνουμε στο ανοιχτό πέλαγος, τα τραγούδια και τα βιολιά ακούγονται σε όλο το βαπόρι σε λίγο όμως ολόκληρο το βαποράκι μεταβάλλεται σε λαϊκό υπνωτήριο, ο καθένας βρίσκει ένα μέρος να γύρει ή να ξαπλώσει <<μέγας μεγαλώστι>> (φαρδύς πλατύς). Μένει όμως άγρυπνος ο κ. Ηλιάδης με άλλους τις μανδολινάτας και με τις διάφορες ρομάντσες που εκτελούν νανουρίζουν τον κόσμο. Τους χρωστάμε χάρη.

Πιο πέρα απο τη Σκιάθο βγαίνει το φεγγάρι για να μας δείξει τη δροσόλουστη Πλατανιά. Για άλλη μια φορά πέρνουμε τα Τρίκερι, μπαίνουμε πάλι στον κόλπο μας. Το δροσερό αεράκι μας χαϊδεύει πάλι τα πρόσωπα. Όλοι ξυπνούν, πλύνονται, ετοιμάζονται και δροσεροί καταλαμβάνουν θέσεις για να θαυμάσουν την μαγευτική ανατολή του ήλιου, που βγαίνει πάλι με την ίδια απάθεια χρωματίζοντας τον ορίζοντα με πιο μεθυστικά χρώματα.

Σε ένα τέταρτο της ώρας δένουμε. Το βαποράκι απαλλάσσεται απ' το ζωντανό φορτίο του. Η εκδρομή, η χαρά τελείωσε. Απότομα αρχίζει πάλι η ίδια μονότονη ζωή. Τι να γίνει?

Βόλος 2 Αυγούστου 1937

ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΤΣΙΑΝΤΑΣ

Επιμέλεια: Σπυριδούλα Μπετσάνη

Φωτογραφίες: Αρχείο Τάκη Τλούπα και Σκόπελος μέσα στον χρόνο.

Ευχαριστίες στον  π. Κωνσταντίνο  Καλλιανό