Ηλίας Προκοπίου - Καλλιτέχνες Σκοπέλου

Το αφιέρωμα αυτό, δημοσιεύεται με την ευγενική συναίνεση του Ηλία Προκοπίου και με υλικό που συνέλλεξα απο το ίντερνετ αλλά και την προσωπική έμπειρια, που έχω, παρακολουθώντας τον να ζει και να δημιουργεί στην Σκόπελο, αφού ο ίδιος δεν επιθυμεί να δίνει συνεντεύξεις. 


Η λ ί α ς  Π ρ ο κ ο π ί ο υ


- Ωχ αδερφέ, εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;
- Ναι, εσύ θα τον αλλάξεις γιατί ενώ αυτός σε καταπίνει, εσύ περιμένεις, να τον αλλάξουν οι άλλοι για να μην σε καταπιεί και οι άλλοι περιμένουν εσένα και έτσι μας καταπίνει όλους. Τον κόσμο θα τον αλλάξουμε όλοι μαζί!!!! Ηλίας Προκοπίου.



  Για τον Ηλία Προκοπίου δεν είμαι σίγουρη ποιές λέξεις να επιλέξω ώστε να χαρακτηρίστει και να αποδοθεί ακριβώς το ταλέντο του και περισσότερο η στάση ζωής του δίκαια. Μια στάση ζωής σφραγισμένη απο εργατικούς και πολιτικούς αγώνες και χρωματισμένη με τα πινέλα των τεχνών και των γραμμάτων.



Το πρώτο που μου έρχεται στο νου, είναι“σύγχρονος φιλόσοφος” και έπειτα καλλιτέχνης και αυτό γιατί παρακολουθώντας τους εργατικούς του αγώνες και ακούγοντας τις πολιτικές ομιλίες του, εκτιμώ οτι θα μπορούσε να συγκριθεί με αρχαίο ρήτορα, που χειρίζεται τον λόγο άπταιστα, έναν λόγο που προέρχεται απο τις ανεξάντλητες γνώσεις του, και το αίσθημα του “δίκαιου αγώνα”.

 


Ο Ηλίας Προκόπιου όμως πέρα απο αυτό έχει και ένα πολυδιάστατο ταλέντο, ζωγραφίζει πρόσωπα επηρεασμένα απο την εργατιά, θαλασσογραφίες, στοιχεία της φύσης, τοπία, όλους τους τύπους των πλοίων κ.α. Το ταλέντο του όμως δεν εξαντλείται εδώ συγχρόνως ασχολείται με την γλυπτική, την μικροναυπηγική, την ποίηση και ενδεχομένως και άλλα πολλά.


Μεγάλωσε στην Σκόπελο, υπήρξε το προτελευταίο παιδί, της πολύτεκνης οικογένειάς του, η οποία αριθμούσε εννιά παιδιά, οικογενειακή κατάσταση που τον ανάγκασε να εργαστεί απο μικρό παιδί, προκειμένου να στηρίξει τους γονείς του και την διαβίωσή τους  με τον τρόπο που μπορούσε. 



 Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πριν ακόμη τελειώσει το σχολείο να βγει στην αγορά εργασίας. Έτσι κυρίως τα καλοκαίρια, απασχολείται στις αγροτικές, τοπικές εργασίες, όπως στην συγκομιδή των κορόμηλων (δαμάσκηνων) ενώ αργότερα στην ηλίκια των 13 ετών , εργάζεται για τον Θανάση Καθηνιώτη, στο εργοστάσιο τούβλων που διατηρούσε στην Σκόπελο.



Όταν το εργοστάσιο  στην Σκόπελο κλείνει μετά απο ατύχημα που υπέστη ο ίδιος, μένει χωρίς εργασία και αποφασίζει να  “πάρει” τον δρόμο της  Αθήνας, όπου ήδη πολλοί Σκοπελίτες, έπαιρναν εκείνη την εποχή για να εργαστούν λόγω της μεγάλης ανοικοδόμησης. Απασχολείται στον κλάδο της οικοδομής, “την περήφανη εργατιά”, ένα βαρύ επάγγελμα, με σωματικό κόπο. 



Το 1975, σε μια περίοδο, όπου η Αθήνα είχε  νωπές τις πληγές και τις μνήμες απο τη χούντα, και αφού πέρασε απο πολλά είδη εργασίας, κατασταλάζει στον κλάδο της οικοδομής. Για τον ίδιο η οικοδομή υπήρξε "Κοινωνικό Πανεπιστήμιο" καθώς κατά την διάρκεια της χούντας, βρήκαν καταφύγιο πολλά στελέχη του "κόμματος", κυνηγημένα απο το καθεστώς. Ήταν ευτύχημα για όποιον τύχαινε να τους συναντήσει αφού είχαν απίστευτη καλλιέργεια και ήταν εξοπλισμένοι με γνώσεις πολιτικές και ιστορικές. 



Οι επαφή του με τους ανθρώπους αυτούς και η σκληρή δουλειά τον ωθούν να δραστηριοποιηθεί  στο σωματείο του κλάδου και πολιτικοποιείται παράλληλα. Αυτή του η πολιτικοποιήση του δημιουργεί το ενδιαφέρον για τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου  και τις τέχνες γενικότερα και του ξυπνά το μικρόβιο του καλλιτέχνη, που μέχρι τότε σιγόβραζει στις φλέβες του.


Στρέφεται στην μελέτη βιβλίων και παρακολουθεί με επιμέλεια την πορεία και τα έργα των χαρακτών όπως του Τάσσου, Σεμερτζίδη, Βάλλια και άλλων, τα οποία τον συγκινούν, τον εμπνέουν και του ευαισθητοποιούν κάποιες άλλες καλλιτεχνικές  χορδές. 


 

Έτσι εντελώς τυχαία, το ταλέντο του αποκαλύπτεται ένα απόγευμα που έπεσε στα χέρια του ένα κουτάκι νερομπογιές των παιδιών του και  δύο μικρά πινέλα. Δοκιμάζει να αντιγράψει μια θαλασσογραφία, και προς έκλπηξη του, το αποτέλεσμα που αποτυπώνεται στο χαρτί είναι εντυπωσιακό ......... το ταξίδι στην ζωγραφική μόλις αρχίζει, ένα ταξίδι παθιασμένο, που δεν αρκείται μόνο στις αντιγραφές εικόνων αλλά και στη  δημιουργία προσωπικών του έργων με επιτυχία.



<<Καλοκαίρι και η μεγάλη ερωμένη… η θάλασσα… είναι εδώ… άλλοτε θυμωμένη σηκώνει σαν γροθιές τα κύματα με την άσπρη τους γενειάδα… απειλώντας τα σκαριά που δεν την σέβονται… άλλοτε πάλι ήρεμη, γαλήνια, ασάλευτη… θαρρείς σαν να ναι αποκαμωμένη από τον προηγούμενο θυμό της… σ’ αυτής της ασάλευτης θάλασσας την αγκαλιά και ποιος δεν θ’ άθελε να βρεθεί… να νιώσει την δροσιά της… να παίξει μαζί της…;>> Ηλίας Προκοπίου.

                                                     

Τα υπόλοιπα ταλέντα........


  Το πηγαίο ταλέντο του όμως ξεχείλιζει, ό,τι συλλαμβάνει ο νούς του και πιάνουν τα χέρια του γίνεται έργο τέχνης. Σμιλεύει την πέτρα και το ξύλο και το αποτέλεσμα και πάλι είναι εντυπωσιακό, η γλυπτική προστίθεται στην καλλιτεχνική του ζωή και μαζί με αυτήν και η μικροναυπηγική. 


Απο την δεκαετία του 1990 ζει στην Σκόπελο, με την αγαπημένη του σύντροφο και γυναίκα της ζωής του Ελένη.


γιατί τα όνειρα 
είναι τα ωραιότερα 
ταξίδια μας!!!!!!!!! ηλίας προκοπίου.



Επιμέλεια κειμένων Σπυριδούλα Μπετσάνη
Οι πίνακες που εμφανίζονται είναι δημιουργίες του Ηλία Προκοπίου.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το πανηγύρι του Σωτήρος στη Σκόπελο

Θρησκευτικές Εορτές του Δεκεμβρίου στην Σκόπελο - Αρχείο Εφημερίδας "ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ 1973"

Ένας σιωπηλός καλλιεργητής στην Σκόπελο - Παναγιώτης Καμπακούμης απο την Τένεδο.