Η ΣΚΟΠΕΛΙΤΙΚΗ ΣΤΡΙΦΤΗ ΤΥΡΟΠΙΤΑ
Οι πίτες δεν είναι δέντρα
να έχουν ρίζες, ούτε άνθρωποι να έχουν
καταγωγή.
Πίτες, παρασκευάζονται σε όλη την Ελλάδα Νησιά,
Ήπειρο, Μακεδονία,Θράκη, Θεσσαλία, Πελοπόννησο κ.α., δεν είναι ευρυσυτεχνία ενός μόνο τόπου.
 |
Σκοπελίτικη Στριφτή Τυρόπιτα
|
Ένα φαγητό, γρήγορο αφού είναι τηγανητό και οικονομικό. Εύκολο να παρασκευαστεί
και να μεταφερθεί ως κολατσιό στις αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Οικονομικό γιατί το μόνο το οποίο
απαιτείται είναι, το αλεύρι και έπειτα
το γέμισμα, που γίνεται με ο,τι υπάρχει
στο νοικοκυριό και την φύση, τυρί, χόρτα
του βουνού, κρεμμύδια, κολοκύθες, μάραθα, λαχανικά κ.α.
Όπως λοιπόν σε όλη την Ελλάδα, έτσι
και στην Σκόπελο, που την χαρακτηρίζει η πλούσια βλάστηση και κτηνοτροφία αλλά και η πληθώρα ντόπιου λαδιού, οι χειροποίητες
πίτες κατείχαν την πρώτη θέση μαζί με
το ρυζόγαλο και το γαλκτομπούρεκο στην
τοπική γαστρονομία.
Κολοκυθόπιτες, λαχανόπιτες, τυρόπιτες,
κρεμυδόπιτες, γαλατόπιτες, ρυζόπιτες, "κουλουριάζονταν"
στα σκοπελίτικά σινιά και ψήνονταν
στους ξυλόφουρνους.
 |
Πουγκιά
|
Οι ξυλόφουρνοι υπήρχαν επι το πλείστον στα εξοχικά
"καλύβια", έτσι οι Σκοπελίτισσες
στο σπίτι αναγκάζονταν να τις τηγανίσουν, με αποτελέσμα να παρασκευάζουν τις
τηγανητές πίτες, όπου το φύλλο τους είναι
πιο λεπτό για να τηγανίζεται πιο
εύκολα, φύλλο το οποίο άνοιγαν με τον
"πλάστη".
 |
Φουσκόπιτες
|
Οι περισσότερες πίτες, που τηγανίζονται, γίνοται στριφτες για να μην
σκορπά το περιοχόμενο τους κατά τη
διάρκεια του τηγανίσματος και κυκλικές,
παίρνοντας το σχήμα το τηγανιού, και έτσι εγέννετο η Σκοπελίτικη Τυρόπιτα.
Επιπλέον οι "φουσκόπιτες", τα
"λαχανοπούγκια" και τα "κρεμμυδοπούγκια"
τηγανίζονται και αυτά και είναι
χαρακτηριστικά της Σκοπέλου.
 |
| Φουσκάκια |
Την εποχή δε που οι κάδοι με το περσινό
λάδι, έπρεπε να αδειάσουν για να
καθαριστούν και να μπει το λάδι της
καινούριας σοδειάς, το παλιό καταναλώνεται για να τηγανιστούν τα χρυσαφένια τα "φουσκάκια" και οι "τηγανίτες", που γαρνίρονταν με καρύδι, κανέλα και μέλι.
 |
| Σκοπελίτικο Τυρί |
Η Σκοπελίτικη Τυρόπιτα, ονομάστηκε
έτσι διότι φτιαχνόταν με κατσικίσιο
ντόπιο τυρί απο το νησί. Κατσικίσιο
τυρί, με γάλα απο την σπάνια φυλή της
αίγας Σκοπέλου. Αυτό βέβαια που την
χαρακτηρίζει είναι το στριφτό της σχήμα
και ο τρόπος, που είναι τηγανητός, χωρίς
βέβαια να σημαίνει πως σε άλλες περιοχές
της Ελλάδας δεν τηγανιζαν πίτες ή δεν είχαν το ίδιο σχήμα.
 |
Γαρυφαλλιά Γαρουφαλλή
|
Η τυρόπιτα Σκοπέλου παρουσιάζεται στην τοπική αγορά απο την Αθηνά Βουδούρουγλου το 1969 στο εστιατόρειο SIRENE, η ίδια εφοδίαζε και την Σκιάθο. Αργότερα γύρω στο 1980 η Γαρυφαλλιά Γαρουφαλλή, ανοίγει το πρώτο εργαστήριο και τυποποιεί πρώτη την "Σκοπελίτικη Στριφτή Τυρόπιτα".
Έρευνα, Μελέτη, Κείμενα : Σπυριδούλα Μπετσάνη
Φωτογραφίες: Εφημερίδα Βόρειες Σποράδες, Google.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου