Ο Διοικητής και ο Δήμαρχος.......Σκοπελίτικα Αφηγήματα
Μεταφορά απο
Σκοπελίτικα Αφηγήματα
ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ
Του Κωστή Ι. Πασχάλη
Λαογραφικό Μουσείο Σκοπέλου
2001
Ο Διοικητής και ο Δήμαρχος..............
Είχαν περάσει κανά δυο μήνες απο τις εκλογές που τις είχε κερδίσει ο βασιλόφρονας Δεληγιάννης και, παλιό κόλπο, έπεφτε απαραίτητο σιδέρωμα στους αντιπάλους του.
Λες και η μοίρα αυτού του τόπου να ζει σε μόνιμο διχασμό, ήτανε πάλι χωρισμένος στα δυο. Απο τη μια οι βασιλόφρονες και απ' την άλλη οι λεγόμενοι δημοκράτες Τρικουπικοί, που και κατά κανόνα κέρδιζαν τους αντιπάλους τους. Μα τα μαχαίρια που έβγαιναν στην προεκλογική περίοδο, δεν έμπαιναν στις θήκες τους με τη λήξη των εκλογών. Ατέλειωτα γλέντια και παρέες στους δρόμους με χτυπητά τραγούδια για καραζνά (κορόιδεμα) κομπάζαν οι νικητές στα κατασκότεινα σοκάκια μας σε μόνιμη προεκλογική περίοδο.
Τούτη τη φορά όμως τα πράματα δεν τους ήρθαν όπως τα περίμεναν. Ο Δεληγιάννης κέρδισε τον Τρικούπη στις εκλογές και οι οπαδοί του, σκασμένοι όπως ήτανε, αρχινίσαν την αντεκδίκηση. Εκτός απο τα πειράμγατα και τα τραγούδια, ο κόσμος είχε τούτη τη φορά να αντιμετωπίσει και ένα φαινόμενο δύσκολο. Ο Δεληγιάννης, για να εδραιώσει την εξουσία τους, είχε εξαπολύσει πάγκρο (πογκρόμ) διωγμού των αντιπάλων του και έτσι οι οπαδοί του Τρικούπη έπρεπε να περάσουν το απαραίτητο σιδέρωμα για τη στάση τους στις εκλογές.
Τους καλούσαν έναν - έναν στη χωροφυλακή, ένα τμήμα κάτω απο το ρολόι του χωριού με πέντε χωροφύλακες και έναν αστυνόμο να παριστάνει τον διοικητή, και αφού τους έκαναν τις απαραίτητες συστάσεις, έπεφτε και λούρτιμο (ξυλοδαρμός). Άλλος λίγο άλλος πολύ, ανάλογα με τη δράση που είχε ο καθένας στις εκλογές, τον περιποιούσαν ανάλογα. Σχεδόν πάνω απο μισό χωριό είχε παρελάσει απο τη χωροφυλακή για τ' απαραίτητα και αυτό δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο το Δήμαρχο.
Ήτανε τότες Δήμαρχος στη Σκόπελο ο Μ. Σκαβέτζος. Δήμαρχος καλός, που τα έργα του σώζονται μέχρι σήμερα. Ήτανε αυτός που έκανε το αποχετευτικό δίκτυο στη Σκόπελο, ένα έργο πάρα πολύ προωθημένο για την εποχή του, έκαμε το παλιό υδραγωγείο στο Αλούπι και τις διάσπαρτες βρύσες με την πελεκητή πέτρα απο τα Σκάτζουρα που σώζονται ακόμα.
Άρχισαν οι πιέσεις λοιπόν προς τον Δήμαρχο, γιατί η χωροφυλακή χτυπάει τον κόσμο χωρίς λόγο. Πήρε λοιπόν ο Δήμαρχον την μεγάλη απόφαση, να πάει στη χωροφυλακή για διαμαρτυρία. Έτσι βρέθηκε να χτυπάει την πόρτα του Διοικητή.
"Μπρος"! ακούστηκε απο μέσα η φωνή του Μουστάκα, όπως τονε λέγανε.
Κριτς και ανοίγει η πόρτα και νάτος ο Δήμαρχος μπροστά στον Διοικητή.
"Καλώς τον κυρ-Δήμαρχο. Πως απο δώ κυρ - Μιχαλάκη";
"Κυρ - Διοικητά, εδώ ήρθα για ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα, που καίει τον τόπο μας".
"Σ' ακούω κυρ- Δήμαρχε".
"Να! ο κόσμος δυσανασχετεί με τα καμώματά σας. Νομίζω δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε, να καλείτε έναν - έναν τους άντρες του χωριού και να τους στρωματίζετε (ξυλοφορτώνετε ώστε να πέφτουν στο κρεβάτι)".
Αναψοκοκκίνησε ο Διοικητής, έστριψε λίγο το μουστάκι του, έβαλε το καπέλο του και με ύφος στρατιωτικό γυρνάει και λεει στον Δήμαρχο, αφού πρώτα με το δάχτυλό του έδειχνε την έξοδο.
"Κυρ - Δήμαρχε, κουμάντο στο γραφείο σας. Δεν θα μου υποδείξετε σεις το καθήκον μας"- ιερό βέβαια το καθήκον αφού το κληρονόμησαν και οι μετέπειτα.
"Έτσι είσαι βρε; , είπε απο μέσα του ο Δήμαρχος "θα σε βολέψω γω". Και σηκώθηκε μπαρούτι απο τα νεύρα, χαιρέτησε τον διοικητή, του είπε και ένα συγγνώμη και έφυγε.
Την άλλη μέρα το πρωί απο τις πέντε την έστησε στον πλάτανο του Τσιλιμπάνη και όποιος αγωγιάτης περνούσε απο' κει του έλεγε: "Το και το. Δεν θα πάτε στη δουλειά κανείς σήμερα. Ο καθένας απο σας μέχρι τις οκτώ με εννιά θα φέρετε απο ένα φόρτωμα κλάρες απ' όξω απ' τη χωροφυλακή".
Πριν καλά - καλά παρ' η μέρα, οι δρόμοι γύρω απ' τη χωροφυλακή είχαν γεμίσει κλαδιά. Μεγάλο σούσουρο και να ο κόσμος γύρω - γύρω. Ο Δήμαρχος εκεί με τα καλά τους, λες και θα πήγαινε σε δοξολογία. Ο Διοικητής γεμάτος απορία στεκόταν αμήχανος στο μπαλκόνι σαν ακούστηκε η βαριά φωνή του Δημάρχου.
"Μπρος βάλτε φόκο. Βάλτε φόκο να τους κάψωμε".
"Εει! κυρ - Δήμαρχε", φωνάζει ο Διοικητής τρομαγμένος, θα μας κάψεις; Τι κάνεις";
"Βγάζει ο Δήμαρχος το ρεμπούμπλικο, κοιτάει μια προς τα απάνω και απαντάει στον Διοικητή:
"Κυρ - Διοικητή, κουμάντο το γραφείο σας. Μπρος παιδιά βάλτε φόκο να τους κάψωμε. Φωνή λαού οργή Θεού".
Την άλλη μέρα κιόλας έγινε αντικατάσταση ολόκληρου του τμήματος. Φέραν καινούριους και τους παλιούς τους πήρ' η βάρκα απο πέρα απο την Αμπελική και τους πήγε στο καϊκι για να φύγουν και έτσι απέφυγαν το λυτζάρισμα.
Φωτό: Skopelos Through The Time
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου