ΠΑΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΡΕΜΠΕΤΗΣ - ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ

 Παύλος Βασιλείου 

                                    Ρεμπέτικη Ιστορία

   

Ο Παύλος Βασιλείου, υπήρξε το μυαλό,  η ψυχή, η φωνή και ο ιδιοκτήτης  του ιστορικού κέντρου ρεμπέτικης μουσικής  στην Αθήνα, «Ρεμπέτικη Ιστορία» για 35 χρόνια.

Το 2013 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν με τον τίτλο «King – Chavez, Parks Visiting Professorship», για την συμβολή του στην ποικιλομορφία των κοινωνικών και πολιτιστικών προοπτικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τιμήθηκε επίσης με Βραβείο, το οποίο αποτελεί το δεύτερο που πήρε μουσικός από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (το πρώτο παρέλαβε η Nina Simone).

Ο Παύλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκόπελο, από ντόπιους γονείς, η ανάγκη όμως για επιβίωση τον στέλνει με την οικογένεια του στην Αθήνα. Εκεί εργάζεται παράλληλα με την φοίτηση του στο σχολείο, κύριως σε οικοδομικές εργασίες. Η οικοδομή τον φέρνει σε επαφή με σκοπελίτες οικοδόμους, οι οποίοι τον μυούν κατά κάποιο τρόπο στα ρεμπέτικα ακούσματα. 

Ήδη από την ηλικία των 5 , ακολουθούσε τον πατέρα του στις εκκλησίες , μπαίνοντας έτσι το «μικρόβιο» της μουσικής, στο αίμα του μέσω της ψαλτικής. Το γεγονός όμως που έπαιξε καταληκτικό ρόλο στην απόφαση του να ασχοληθεί με το ρεμπέτικο ήταν η επίσκεψή του στο κέντρο που εμφανιζόταν ο Βασίλης Τσιτσάνης… «αυτό ήταν….» αναφέρει χαρακτηριστικά. Τα καλοκαίρια επιστρέφει στη Σκόπελο και δίνει παραστάσεις μαζί με άλλους ντόπιους καλλιτέχνες όπως τον Γιώργο Ξηντάρη και τον Νικόλα Σύρρο στο κέντρο «Δειλινά», μεταλαμπαδεύοντας την κουλτούρα του ρεμπέτικου.

Ζώντας μόνιμα  στην Αθήνα, και δουλεύοντας στην οικοδομή για «τα προς το ζην» , γνωρίζει όλους του θρύλους του ρεμπέτικου τραγουδιού….ο δρόμος είχε χαραχτεί.

Στις αρχές του 1980 και ενώ ήδη παίζει ερασιτεχνικά σε ταβερνάκια , ωριμάζει η ιδέα μέσα του για να πραγματοποιήσει, την μεγάλη του επιθυμία, ένα δικό του κέντρο, στο οποίο θα ακούγονται μόνο αυθεντικά, ρεμπέτικα τραγούδια και πράγματι το 1981 σε συνεργασία με τον συντοπίτη του Γιώργο Ξηντάρη δημιούργησαν την  «Ρεμπέτικη Ιστορία». Ένα κέντρο το οποίο χαρακτηρίζεται ιστορικό, καθώς από την αρχή έγινε στέκι για μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου τραγουδιού, όπως η Σωτηρία Μπέλου  αλλά κυρίως γιατί ο χώρος και η μουσική σε ταξίδευε στα παλιά αυθεντικά ρεμπετάδικα.  Παρόλο που η συνεργασία του με τον Ξηντάρη έληξε σχετικά σύντομα, ο ίδιος διατηρεί το κέντρο, ένα κέντρο σταθμός στην ιστορία του Ρεμπέτικου.

 Η γνωριμία του με την επίκουρο καθηγήτρια εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου του Ιλινόϊς του Σπρίνγκφιλντ, ανοίγει έναν νέο κύκλο συνεργασίας από το 2009 με πολλές διαλέξεις – συναυλίες στην Αμέρικη, Αγγλία, Φιλανδία, Γερμανία, Κων/πουλη κα.

Τον Φεβρουάριο του 2015 παρουσιάζεται στην τηλεοπτική εκπομπή της Βίκυς Φλέσσα στα Άκρα με θέμα « Η ιστορία του ρεμπέτικου Τραγουδιού».

 

"Η Ρεμπέτικη Ιστορία προσφέρει μια σπλαχνική συναυλία με την εξαιρετικά οδυνηρή μουσική της ελληνικής ρεμπέτικης παράδοσης. Συνδυάζοντας την καλλιτεχνική τέχνη με ένα αδιαμφισβήτητο σεβασμό γι'αυτό το αστείρευτο είδος,  η ρεμπέτικη ιστορία είναι μια επιβλητική περιήγηση της δύναμης της απόλυτης τέχνης, πολύ σπάνια στη σύγχρονη σκηνή. Dr Nicholas Field, μουσικολόγος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν"

" O Παύλος έχει τη φωνή των θρύλων... Τραγουδάει απλά τα τραγούδια - χιλιάδες τραγούδια μέσα σε ένα χρόνο, ίσως το μεγαλύτερο ρεπερτόριο σε όλη την Αθήνα. Το τραγούδι του, βασίζεται σε έντονα αλλά προσεκτικά ελεγχόμενα συναισθήματα. Ζει και αναπνέει την κληρονομιά του ρεμπέτικου.  Dr. Artemis Leontis, Νεοελληνικές Σπουδές, Πανεπιστημίου Μίσιγκαν"

" Η Ρεμπέτικη ιστορία είναι ένας πολιτιστικός θησαυρός που παράγει ρεμπέτικες παραστάσεις που ακούγονται μόνο στις πρώτες ηχογραφήσεις, η μουσική τους είναι ασυναγώνιστη, παρέχοντας το τέλειο φωνητικό σκηνικό - τις κυρτές μονόδρομες μελωδίες, που κοσμούν τον ρυθμό οδήγησης, ο Παύλος Βασιλείου δεν ερμημεύει απλά τα ρεμπέτικα τραγούδια, οι παραστάσεις του προσφέρουν μια μουσική εμπειρία τόσο ελκυστική ώστε να μεταφέρεται κανείς μέσα απο το χρόνο και το διάστημα με την αναζήτησ συναισθηματικής έντασης" Dr. Υοna Stamatis, Εθνομουσικολόγος, Πανεπιστήμιο του Ιλινόις , Σπρίνγκφιλντ.

 Για τους σκοπελίτες , ο δικός μας «Παυλάρας», δεν ζει πια στην Σκόπελο.....  Τον συνάντησα  στο γραφικό του σπίτι να διαβάζει, στο τέλος της συνέντευξης, βάζει ένα σι – ντι με ρεμπέτικα τραγούδια,  «άκου……, αυτή είναι η κόρη μου», μου λέει και τα μάτια του λάμπουν, «η κόρη μου παίζει πιάνο, βιολί και μπουζούκι, μοιάζει πολύ σε έμενα, ακόμη και στις προτιμήσεις μας στο φαγητό, στο μπουζούκι βέβαια είναι πολλλή καλύτερη!!!» , σκύβω και παρατηρώ προσεκτικά την φωτογραφία της, δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω. 
Παρατηρώ τον τζουρά , που στέκει στον καναπέ, «Έκλεισα τον κύκλο μου  με την μουσική, ξεκουράζομαι τώρα, έχω ένα καϊκι και πάω για ψάρεμα» εδώ θα διαφωνήσω διαισθάνομαι στην ατμόσφαιρα οτι ο κύκλος του Ρεμπέτικου για τον Παύλο Βασιλείου , δεν κλείνει ποτέ!!

Συνέντευξη - Κείμενο

Σπυριδούλα Μπετσάνη

1η Δημοσίευση Για τον Πολιτιστικό και Λαογραφικό Σύλλογο Σκοπέλου